Multidimensionale brief: "de man en de vrouw in jezelf"
Deze plek is voor mij heel bijzonder, ik voel er een verbinding mee die verder gaat dan je rationeel kunt beredeneren. Nu drie jaar na het schrijven van de brief die start in 1493 als "Johan, heer van de Nijenbeek" en eindigt als mijzelf in deze tijd voel ik de urgentie om hem te delen. Hoe jij hem leest is aan jou: als sprookje, channeling, bericht uit het universum of welke naam je het wil geven. Ik denk dat de boodschap perfect past in de dag van vandaag.
15 februari 1493
Lieve lezer,
Deze brief schrijf ik multidimensionaal omdat ik een belangrijke boodschap met jou te delen heb. Een boodschap over de meest pure vorm van liefde. De liefde voor jezelf. Clichés kun je direct wegstrepen, dit gaat niet over ‘het houden van jezelf voor je een ander lief kunt hebben’ of een slap aftreksel van zelfliefde in de vorm van manipulatief narcisme. Nee, deze liefde is een vorm die alles overstijgt en tegelijkertijd de grondslag is van alles.
Om mijn boodschap duidelijk te maken neem ik je een stukje mee op in mijn leven. Ik, Johan, de heer van de Nijenbeek, ben getrouwd met een vrouw. Dat is mijn levensmaatje en in dit fysieke leven zou ik haar voor geen goud willen missen. Toch is er een gevoel dat mijn liefde voor haar overstijgt. Niet in de zin van een affaire, hoewel ik moet toegeven dat het soms zo voelt. Vaak rijd ik met mijn paard door de bossen om het slot en in sommige gevallen overvalt mij een gevoel dat moeilijk in woorden te vatten is. De witte manen van mijn paard lijken dan zo mogelijk nóg witter, alsof ze licht geven, en even voel ik mij alsof gevaar niet bestaat. Het is alsof ik mijzelf kan bekijken maar niet alleen ben. Er is dan nog iemand bij mij, een man, die mij laat voelen als een vrouwelijke wederhelft als ware wij een harmonieus geheel tezamen op mijn galopperend paard.
Ik ben van deze man gaan houden, alsof het mijn partner is maar dan op zo’n essentieel niveau dat hij deel van mij zou kunnen zijn. Ondanks dat ik hem als man beschrijf kan ik niet duidelijk omschrijven waarom hij een man is. Samen zijn brengt me mijn intuïtie, vooruitziende blik, energie, kracht, alchemie en magie.
Op een bepaald punt in mijn leven heb ik hem los gelaten. Het hedendaagse leven vraagt van mij teveel op materieel vlak. Het was een keuze. Die ik nu op dit moment betreur. Nu, 15 februari 1493, ben ik uit mijn lijf. Mijn fysieke lijf. Alle materie, alle pracht en praal die dit leven kende helpen mij nu echter niet meer. Omdat ik jaren geleden koos om de intuïtieve helft van mijn zielprincipe los te laten kan ik nu niet over naar de hemel. Die keuze houdt mij hier, aan de materie gebonden terwijl mijn helft wel ‘over’ is.
Ik was een van de laatsten, van wat adel ooit was. Er wordt gedacht dat adel, koningen en koninginnen deze posities vergaarden door macht en bezittingen in families. Niets is minder waar. Het waren diegenen die zowel hun mannelijk als hun vrouwelijk deel in hun lichaam toelieten. De mensen die volledige liefde voor hun eigen zielprincipe toelaten in hun leven. Het maakt dan niet uit of je fysiek een man of vrouw bent, het gaat erom of je als mens over de moed beschikt om beide kanten in je lijf te laten zijn. Op die manier ervaar je momenten zoals ik met mijn paard in galop door de bossen die je laten voelen wat eeuwigheid is en welke zaken wij mogen leren. Het zijn die momenten waarop je creatiekracht op zijn top is, en je als een soort explosie van licht de wereld mede vorm geeft. Jouw deel bijdraagt aan het geheel vanuit je kosmisch ‘zijn’.
Vandaag is er iets bijzonders gebeurd. Ik ben herenigd met de man waar ik nog altijd naar verlangde. Ik heb geaccepteerd dat ik met hem in één menselijk lichaam leef, voor nu op dit moment. En ondanks dat dat mij precies 525 jaar van omzwervingen als één van de fysieke verschijningsvormen van mijn zielprincipe heeft gekost ben ik dankbaar en zielsgelukkig. Ik denk wel eens dat alles dat nu gebeurt, al gebeurd is en nog moet gebeuren. Probeer dat nu niet te vatten met je menselijk brein, de lessen die in dit leven voor je liggen zijn van geheel andere aard. Het is tijd, de tijd dat mensen die vroeger leiders waren gaan volgen en de volgelingen de rol van leider op zich nemen. Op totaal andere wijze overigens. We krijgen nu, in de nieuwe tijd, allemáál de kans om zowel de vrouwelijke als mannelijke kant van ons zielprincipe in ons leven te integreren. Hierdoor ontstaat gelijkheid en liefde, beginnend met liefde voor je eigen ziel als geheel. Of je fysiek man of vrouw bent en of je op mannen of vrouwen valt zegt dus niets. Een levenspartner is een maatje tot het einde van dagen, maar de liefde voor zowel de man als de vrouw in jezelf is iets wat geen tijd of ruimte begrenst.
Lieve groet,
Michael van Roon
Natuurgeneeskundig Energetisch (Dier-)Therapeut